جینی مال من،جینی مال تو!

امروز در حین عکس گرفتن از این موجود دوست داشتنی (!) نزدیک بود خودم برم زیر ماشین! البته این گربه های مرداویج حقشونه.از بس پررواند قرمساقا.تا نیم متریشون میری کلی سر و صدا های عجیب غریب و شکلک از خودت در میاری که بترسند فرار کنند برند،آخر کار در نهایت کمال (:دی) تو چشات زل مینه میگه : میووو!... ( فکر کنم یعنی این که که خوریا مال تو پاسگاس )

اونجاست که میخوای بگیری خفشون کنی.میخوای سر به تنشون نباشه.بزنم به تخته ای دری چیزی، گربه که نیستند،ببرند! حالا زیاد گنده گویی نشده باشه دیگه پوماهه رو هستند! هر کدومشون ۵ - ۶ کیلو وزن دارند.همین چند وقت پیش داشتم تو پیتزا رامون هات داگ میخوردم،یه گربه ازون مرداویجی اصیلاشون اومد گفت میوووو ( یعنی آقا به منم بده... ). منم یه تیکه هات داگ کندم انداختم جلوش.گفتم حالا بر میداره و پا میذاره به فرار.دیدم در کمال خونسردی واساده بالا سر سوسیسه که سرد بشه!!! تازه بعد از این که سرد شد و تناول فرمودند دوباره سفارش دادند میوووو! یعنی لطفاْ اگه ممکنه یه تیکه دیگه لطف کنید! ( البته زیاد مطمئن نیستم،شاید نوشابه میخواسته )

اگه این مرداویجی ها به این گربه ها رو نمیدادند و یه دو سه تاشون رو مثل این یکی زیر میکردند درس عبرتی میشد واسه بقیه گربه ها.باید یکم از گربه های حسین آباد یاد بگیرند.با نیم کیلو وزن از ۲۰۰ متری بوی آدم بشنوه با سرعت موتور هوندا ( یه کم بیشتر ) فرار میکنه به یه سمتی که هیچ موجود زنده ای نباشه.این دربدرارو از بس با موتور گذاشتند دنبالشون و با تیر کمون و تفنگ ساچمه ای زدنشون به زنده بودن قانع شدند...