روز موی بد | bad hair day

یعنی شبِ روزی که قراره جزو شُخمی ترین روزای زندگیت باشه، انقدر دمپختی و پیتزا بخوری که کل شبو تو رخت خواب قلت بزنی و صب انقدر پف داشته باشی که دستت به سختی مُشت بشه. یعنی روزی که یکی ازون روزا باشه که دو سالی یکبار پیش میاد از ۹ صبح تا ۸ شب سر کار باشی. یعنی شارژر فندکی ماشین خراب بشه و تمام دستگاهای الکترونیکی آویزون بهت شارژشون رو به موت باشه. یعنی ماشینی که با یه تک استارت روشن میشده یهویی روشن نشه. یعنی وسط شام یه تیکه از اولین دندون سمت چپت، اون بالا بیاد زیر بقیه دندونات! یعنی وِیپِرایزرت شارژ خالی کنه و دیگه شارژ نشه. یعنی نتتم تموم شده باشه اونم هم حجم هم سرویس. یعنی دوتا کلاس هم کنسل بشه. یعنی همین حالا آیفون ایکس هم بیاد و یهویی حافظه گوشیتم پر بشه و باید ایلتس امتحان بدی و تا ۴ ماه دیگه باید چند تا کارو موازی جلو ببری که یکی دو زبانه شدنه و زود باش زود باش یالا بدو سریع تند فرز پول پول پول

یه زمانی راه پولدار شدن، کار و کوشش و تلاش مضاعف و توکل به خداوند متعال بود! الآن دیگه این مدلی نمیشه پولدار شد. الآن راه پولدار شدن، پول داشتنه. حتی تا چند وقت پیش فکر میکردم راه پولدار شدن "ایده" جدید و خوب داشته، ولی الآن فهمیدم که اونم کافی نیست. واسه عملی کردن ایده‌هات هم نهایتاً پول لازم داری. از یه مغازه متفاوت زدن تا یه app نوشتن. دیر بجنبی هم، ایدتو یه هفته بعد یکی دیگه عملی کرده. 

برای مثال من یه ایده داشتم واسه نوشتن یه application. اگه بخوام خودم بنویسم باید با Swift بنویسم که مک‌بوک میخواد (که اونم پول میخواد) اگه بخوام بدم واسم بنویسند که بازم پول میخواد (تازه برنامه دیگه دست خودت نیست و واسه هر تغییری باید باز به برنامه نویسش پول بدی). خلاصه پول میخواد در حد چند میلیون که من ندارم. 

دوس دارم دهن اینایی که میگند "پول خوشبختی نمیاره" رو از نزدیک مورد عنایت قرار بدم!