چند کلامی با مارک زاکبرگ...

Mark Zuckerberg عزیز! درود بر شما ( بر شما انصافاً سه رود )

از دستت که هیچ، از هیچکدام از اعضای بدنت راضی نیستم. از آخرین کرده ات ساعت هاست اعصابم خراب و خاطرم آزرده است. زین رو بی مقدمه امّا با یاد و نام خداوند جان و خرد مینویسم.

چند صباحیست که یک دوجین موجودات و گونه های عجیب و غریب و تخیّلی، از علی آبادِ کتول ترین گوشه های بِکر Facebookت، خیلی جاخالی وار آمده اند Subscriberهای قسم خورده ی من شده اند که مثالشان را فقط و فقط سال ها پیش در اوان کودکی، در سفر نامه ماژلان و کتُب Harry Potter خوانده ام. به گمانم خداوندگار در زمان خلقت ایشان خسته از سر کار آمده بوده.

حالا درست است Mark هستی و ما بی مارک، اما قبول کن، معصوم که نیستی، گاهی کرسی شعر هم میسازی دیگر! الله وکیلی اگر پشیمانی و رویت نمیشود بیان کنی، جهنم و ضرر، من گردن میگیرم و میگویم Subscribe به اصرار من بوده. در غیر این صورت عاجزانه تقاضا میکنم، جان مادرت حالا که نه، جان سَگَت Beast، دکمه ی گَه خوردمی چیزی بیندیش باشد که از شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ برهیم.

با تشکر از اینکه هنوز پروفایل من به حول و قوه ی الهی و صد البته شما، فعّال است...

خیانت...

وقتی تو Facebook چَت میکنم، حس میکنم دارم به Yahoo! Messenger خیانت میکنم.