حرف دل روحم را هفت بار نکوهش کرده ام:
 نخستین بار هنگامی که او را فروتن دیدم تا شاید به جایگاهی رفیع دست یابد.
 دومین بار هنگامی که او را دیدم در مقابل معلولین می لنگید. سومین بار هنگامی که در انتخاب میان سختی و راحتی مختار بود و راحتی را برگزید.
چهارمین بار هنگامی که خطایی مرتکب شد و خود را دلداری می داد که دیگران نیز خطا می کنند.
 پنجمین بار هنگامی که از سر ضعف صبر پیشه کرد و صبر خویش را به قوت نسبت داد.
ششمین بار هنگامی که زشتی چهره ای را نکوهش کرد و نمی دانست که آن، یکی از نقاب های خودش است.
و هفتمین بار هنگامی که آوای ثنا سر داد و آن را فضیلتی پنداشت.