خلقت!

Baking پودر
Baking نپودر
زیر گنبد کبود،غیز از خدا هیچ کس نبود!

به نام خداوند باحال که ناگهان زمین را آفرید و ماسوا را همچون اضافات در آن پراکنده ساخت تا تو بنگری و سرگیجه بگیری و به پنج شنبه شب ها ایمان بیاوری و خود را افزایش دهی! زان پس تو را روی دوپا ایستاند که از دیگر موجودات مجزا به نظر آیی! و تو میآیی! گویند سپس به تو پول داد که لباس بخری از هم نوع خود اگر بود که نبود. پس تو خود را با برگ پوشاندی و با کوبیده اطعام کردی و بالیدی چون دبه ی ییلاق. هان ای فرزند آدم ، تو را اینگونه خطاب میکنم باشد تا فکر کنی آدمی. پس ای فرزند آدم بدان و آگاه باش که تو اشرف مخلوقاتی و مشرف عالم و اگر چشم باز کنی می بینی و می لب و می گوش...

و این گونه شد که تو از خاک شدی ( إِنِّی خَالِقٌ بَشَرًا مِن طِینٍ )^۱ و نیروی بلقوه ی آسفالت شدن در تو نهاده شد و بار امانت مردانه و زنانه و بچه گانه فقط ۱۰۰۰ تومن بدوبدو بیا...

از شبنم عشق خاک آدم گل شد  ***  یک لمحه به زور این پدی عاقل شد

نار شیطان به ناگاه به دیوار زدند  ***  یک قطره در او پرید و پدرام چل شد

---

۱. من بشری از گل می آفرینم (صوره ی ص،آیه ی ۷۱ ).