فلان فقط بیسان

همیشه از آدم های حذب باد بدم میومده. همونایی که براشون فرق نداره بریم قلیون بکشیم یا بریم شیر موز بخوریم. همونایی که دختر بلوند با مو مشکی، قد کوتاه یا قد بلند، سبزه یا سفید واسشون هیچ فرقی نمیکنه! دختر باشه کافیه. از اونایی که استیکشون آب دار باشه یا سوخته واسشون مهم نیست. اونایی که تابستون و زمستون واسشون فرقی نداره. اونایی که اپل و نوکیا واسشون یکیه. اونایی که شنل و بیک واسشون یه بو میده و...

اینایی که گفتم قانون های ذهنی آدماست. بعضی ها دارند، بعضی ها نه. کلاً به این نتیجه رسیدم که من دارم! با تجربه کردن چیزای جدید نه تنها مخالف نیستم بلکه عاشقش هم هستم و با نبودن قانون های ذهنیم خودم رو اذیت نمیکنم. اما سعی میکنم در شرایط طولانی یا خاص قانون های خودم رو اطاعت کنم چون حاصل 24 سال تجربست. دوست دارم مث خیلی از چیزای دیگه این رو هم مستند کنم. تو پست قبلی با کوکاکولا شروع کردم. نوشابه فقط کوکاکولای مشکی! نبود زمزم و استک و هایپ و رد بول هم مبخوریم. چیز جدید تر از اینا هم اومد خبرم کنید حتماً. امّا اون چیزی که باهاش حال میکنم کوک مشکیه. اینو بسط بدم رو بقیه چیزا. در ضمن، الانم رو با همین 5 سال پیشم مقایسه میکنم به خیلی از افکار اون روزم میخندم. این قانون ها هم وحی منزله نیست. ممکنه یه روز یه این نتیجه برسم که زبونم لال نوشابه فقط پپسی!!!

یه قول خودم انی وی! دنبال یه دسته بندی موضوعی واسه این قسمت میگردم. یه چیزی که نشان دهنده ی "فقط" باشه. مثلاً فلان چیز فقط فلان جور. خلاصه آخرش شد : فلان فقط بیسان