حالا الآن چند سالته؟

نمیدونم چرا بعضیا، با این که شمع میذاری رو کیک، باز وسط جمع میپرسن حالا چند سالته؟

بعد تو نمیدونی بگی ۲۹ سالمه، یا بگی ۳۰ سالمه! چون اگه بگی ۲۹ سالمه، قطعاً یه دوتا عَن پیدا میشن، میگند نه سی سالته. اگه بگی ۳۰ سالمه، بازم قطعاً دوتا عن دیگه پیدا میشن، میگند پس چرا شمع ۲۹ گذاشتی؟ بعد باید یه ساعت توضیح بدی که وقتی شمع ۲۹ گذاشتی، معنیش اینه که ۲۹ رو تموم میکنی، شمع ۲۹ رو خاموش میکنی و میری تو سی سال. ولی اگه بپرسن چند سالته باید بگی ۲۹ سال! چون سال دیگه تازه سی سالت پُر میشه و میشه سی سال تمام، و باید اون موقع روی کیک شمع ۳۰ بذاری و بری تو ۳۱ سال! واضحه یا تا پا تابوت برم؟

الآن انقدر توضیح دادم که حاضرم یه دور تا ۸۵ سالگی این مطلبو تو همین پست توضیح بدم، ولی بدونم هر سال مجبور نیستم به اندازه‌ی امسال این مطلبو توضیح بدم. بعد از سال بعد هر عنی روز تولدم خواست ازین سوالات کلیشه‌ای بپرسه، لینک این پست رو واسش بفرستم که بدونه. اگه هم از ۳۰ نتونست شروع کنه، میتونم از یک توضیح بدم.

یه بچه وقتی به دنیا میاد، صفر سالشه. واسه همین وقتی یه سالش تموم میشه، شمع ۱ میذارن رو کیکش، ننش بجاش فوت میکنه، و همه میگن یک سالشه، بعد اون بچه یه ساله که یه شمع رو نمیتونه فوت کنه، الآن تو واقعاً داری میخونی؟ یعنی معلوم نیست از یه جایی به بعد دیگه سر کاری شد؟

اینم که میگن سن یه عدده زِر زیادی بیش نیست! اتفاقاً همین عدده که وقتی این عدد بالا میره، دیگه پایین نمیاد. و همونجوری هر سال بالا ترم میره. یعتی یه جورایی مث یه لیوان خالی که با یه سرعت ثابتی داره از آب پر میشه. بعد یهو لیوان سر ریز میشه، و زرت! میمیری