روزگار (اولین جلسه کلاس سوئدی)

‫چو گویی که وام خرد توختم / همه عمر هرچه بایستم آموختم

یـکـی نـغـز بـازی کـند روزگـار / کـه بنشاندت پیــش آموزگـار‬

‫حال و احوال این روزای ماست...‬

امروز وقتی نشسته بودم بلند بلند واسه خودم دست و پا شکسته زبون سوئدی تمرین میکردم، مامانم در اتاقو باز کرد و این شعرو واسم خوند. منظور مامانم این بود که خودت یه عمر زبان انگلیسی به این و اون درس دادی، حالا یکی دیگه باید به خودت سوئدی یاد بده. ولی منظور شعر به طور کلی اینه که اگه ادعا کردی همه چی بلدی روزگار **نتو پاره میکنه که دیگه ازین **ا نخوری.