جن

از جِن میترسید؟ خو بَسکه خَرید! آخه آدم از چیزی که وجود نداره چه طوری میتونه بترسه؟ اگه من پس‌فردا بیام بگم خان‌جون خاله‌ی دوستم تو خِلا  یه «پیلفور» دیده، شما از فرداش باید از پیلفور بترسید؟ درواقع می‌ترسید که وجود داشته باشه، ولی هیچوقت به این فکر نمیکنیم که پَس کو؟ چرا تا حالا یه نفر فیلمی از جِن نگرفته؟ چرا فقط مامانبزرگای دوستامون تو پَستو جن میدیدن؟ چرا جِن‌ها تو روز ترسناک نیستن؟ چرا تو خونه‌های نوساز زندگی نمی‌کنند؟ چرا جن فقط تو صحرای عربستان و بعد هم تو کشورهای مسلمون فقط هست؟ چرا بقیه ملّت‌های دنیا واسه توهماتشون موجودات دیگه‌ای دارن، که قطعاً جِن نیست؟ کدوم چوپونی اولین بار ثُم دیده؟ اصن کی گفته جن ثُم داره؟ چی زده بوده؟ اصن چی میگید شما؟ به خود بیاید عامو...

قبل از اینکه بیشتر تحقیرتون کنم باید بگم که من هم در سنین کودکی و نوجوانی از جِن و شبه اینا میترسیدم. یادمه من بچّه بودم که سمیرا و پیمان (به ترتیب خواهر و برادر) فیلم جن‌گیر (Exorcist) رو آورده بودند خونه، با هم با ویدئو وی‌اچ‌اس (VHS) دیدیم و من هر وقت از راه پله های خونمون میومدم پایین حس میکردم جن پشت سرمه و تند تر راه میرفتم تا به پریز برق برسم. میخوام بگم میتونم درک کنم یه بچّه از تاریکی و جن و روح بترسه (همونطوری که از آل و لولو و آقا پلیسه و شیطون میترسه که گولش بزنه) ولی نمیتونم درک کنم که یه آدم بالغ سالم از چیزی که وجود نداره بترسه، یا اینکه بهش اعتقاد داشته باشه. مگه اینکه از مغزش بیشتر از همون دوران کودکی و نو جوانی  کار نکشیده باشه. درست مثل اینه که بگی بابام به بابانوئل اعتقاد داره! خب اگه جدّی میگید که احتمالاً پدرتون باید به روانشناسی، روانپزشکی چیزی مراجعه کنند، حالشون خیلی بده! دور و برم خیلی زیادن *ُ*مغز‌های خرافاتی‌ای که به چیزایی که وجود ندارن اعتقاد دارن، و احتمالاً در همین توهمات هم از دنیا خواهند رفت. گاو این (in)، گاو اوت (out)! بگذریم...

در همین راستا به نظرم *ُ*شعر ترین ژانر فیلمی که میشه دید Horror هست! یه ژانر دیگه هم هست به نام Thriller، که هیجان انگیزه ولی ایرانیان غیور به واسطه‌ی زبان غنیِ پارسی، جفتشو به فیلم ترسناک یا بعضاً فیل وحشتناک میشناسند) وقتی فیلم Horror میبینم حس میکنم به شعورم توهین شده. یعنی هیچ جوره نمیتونم با نقش اول فیلم همزاد پنداری کنم. قطعاً اگه تو دنیای واقعی با همچین آدمی برخورد کنم سر کارش میذارم. خیلی لذّت بخشه، مخصوصاً اگه شب باشه، تاریک باشه، طرف هم به اندازه کافی خنگ باشه...

در نهایت از همین تریبون هر چی فحش کاف دار بلدم به اجنه و اراح خبیثه حواله میکنم، بلکه به غیرتشون برخورد و سراغ ما هم اومدن...

پ.ن: ۱. ژانر تو ایران هیچ معنی خاصی نداره. تا حالا ندیدم فیلمی ساخته بشه و ژانری بهش تخصیص داده بشه. نود درصد فیلم‌های ایران ژانر چ*ناله دارن...

۲. نگران نباشید، خر و گاو و گوسفند همه جای دنیا هست! لیست موجودات ترسناک چند کشور دیگه رو هم اینجا ببینید، در گوسفند بودن احساس تنهایی نکنید.

‪https://pin.it/wczk72e44epqih‬

۳. ترس یه حس طبیعی و واسه ادامه‌ی حیات لازمه، (مثل ترس از ارتفاع یا ترس از دزد یا ترس از یه حیوون درنده) قبول! ولی خلق یه سری موجودات خیالی برای ترسوندن فقط از یه ذهن بیمار و مریض بیرون میاد...

۴. اثبات ادعا به عهده‌ی مدعیه! نیاید بگید هست، برو تحقیق کن! هر کس ادعا میکنه وجود داره، من با آغوش کاملاً باز پذیرای اثبات گرم شما هستم، در غیر این صورت، گو نخورید لطفاً...

۵. حال ندارم فرق Horror و ‌Thriller رو توضیح بدم! ولی پیشنهاد میکنم خودتون پیگیر باشید...

۶. «پیلفور» یه کلمه‌ی من در‌آوردی و بی معنی (مثل جن و روح و شبیه) می‌باشد!