خدافظ چمدون

این چمدون رو می‌بینید؟ این یه چمدون معمولی نیست. این چمدون حامل چندین سال خاطرات کودکی ماست. این چمدون همیشه در پرت‌ترین جای خونه نگهداری می‌شد و فقط چند سال یه بار باز می‌شد. تو دوپوشی، زیر سقف ورودی پشت بوم. الآن درست یادم نیست توش چی می‌ذاشتیم، فقط بوی نفتالین توش رو خوب یادم میاد. یکی از تفریح‌های دوران کودکی ما این بود که وقتی در این چمدون باز می‌شه دورش جمع شیم که ببینیم چی توشه. یه مراسم چمدون باز کنون داشتیم واسه خودمون. این جوری نگاش نکید دیگه کسی محل بهش نمی‌ذاره، قدیما برو و بیایی داشت، دوتا سگک خوشگل فلزی هم داشت. رنگشم خوشگل‌تر از الآنش بود. امروز تا وارد خونه شدم و دیدم چمدونمون چمدونشو بسته که از خونمون بره یه جورایی دلم گرفت. خدافظ چمدون...